Pikorde (PD)

‘En nu we het toch over seks hebben. Ik wil godverdomme ook wel weer eens gepijpt of afgetrokken worden,’ riep Mike.
Lizet bleef even stil. Dit had ze zien aankomen. Al een tijdje. Een ruzie om niets en hij gooit eindelijk zijn pik in de strijd. Dat wat er tussen hen in stond.

Ellesmere Island – 3 (MW)

Geachte mevrouw Babtillard,

Ongetwijfeld heeft u het nieuws over de verdwijning van uw zoon reeds vernomen. Zelfs in deze onherbergzame streken reist nieuws snel. Vaak sneller dan wij zelf. Het doet me verdriet u te moeten melden dat ook tot op heden wij geen spoor van Bruno hebben kunnen vinden.

Ellesmere Island – 2 (MW)

De zon was nog niet op, maar Baptillard had de voorraad al geteld. Ik hoefde niet te kijken om te weten dat het te weinig was. Te weinig om verder te gaan en misschien net genoeg om terug te komen. Als het mooi weer bleef. En dat was niet waarschijnlijk. Op het moment dat Baptillard ons mondvoorraad terug aan het inpakken was, joeg de sneeuw langs de ruiten. Ik zat op een matras en rookte. Aan sigaretten geen gebrek gelukkig. In de kast hadden we een slof Key West gevonden. Toen Baptillard klaar was met inpakken ging hij naast me op het matras zitten. Ook hij stak een sigaret op. We zwegen.

Ellesmere Island (MW)

Baptillard kwam de hut van de handelspost binnen en ik vreesde wat hij ging zeggen.Het was nog donker toen ik mijn slaapzak uitkroop. Ik was gewekt door honger en de geur van tabak. Baptillard zat in de hoek van de tent de tassen in te pakken. Een verfrommelde peuk hing aan zijn onderlip. ‘Goedemorgen,’ zei ik. Baptillard zei niets terug, maar gooide een sigaret op mijn slaapzak. ‘Hoe laat is het,” vroeg ik toen ik de peuk opstak. Geen beter ontbijt dan een sigaret bij vrieskou.

Bij de rivier (uit de serie Maria) (MW)

Ik en Maria zijn samen bij de rivier. We praten wat en lachen om elkaar. Dan horen we stemmen achter ons. Ik schrik. Het is vader met zijn vrienden. Ze zouden gaan jagen in het bos, maar zijn blijkbaar de andere kant opgegaan. Ze mogen ons niet zien. Haastig gris ik mijn spullen bij elkaar en sommeer Maria mee te komen. ‘Waarom,’ vraagt ze me. ‘Vader mag ons niet samen zien,’ antwoord ik. Maria haalt haar schouders op. ‘Ik ben je toch gewoon aan het helpen met je huiswerk?’ Ik frons mijn wenkbrauwen: ‘Maria! Het idee alleen al kan me een week huisarrest kosten. Je weet dat ik niet …’. Maria onderbreekt me: ‘Ja, jij niet met mij. Maar ik wel met jou. Ik blijf hier.’

Val-de-Ricard (fragment uit de serie Luc) (PD)

Gisteren zouden er in Lucs volmaakte plan vandaag geen doden zijn gevallen. Tot Benoît in het spel kwam. Het hele plan dreigde nu te mislukken door één daad van bravoure van Luc. Hij moest gisteren in de kroeg zo nodig opscheppen. Te trots om het voor zichzelf te houden. Zijn maten mochten best weten wat hij had bekokstoofd.  Maar wat Luc niet kon vermoeden, was dat de gluiperige Benoît een eindje verderop had zitten meeluisteren naar de stoere taal die hij uitkraamde. Nu wilde Benoît een graantje meepikken.