Dicky de Picky (MW)

We hebben ons met z’n allen gewoon een beetje in Dicky vergist, denk ik.

Dicky vierde voor het eerst dat wij hem kenden zijn verjaardag. Bij hem thuis. Daar waren we nog nooit geweest. Hij had het adres moeten opschrijven voor ons, want het lag ook een behoorlijk eind uit de richting. Maar goed. We hadden er wel zin in. Met het hele elftal hadden we een cadeau gekocht. Aan het begin van de avond zaten we nog een beetje in te drinken bij Arie thuis. Het zou ongetwijfeld gigantisch druk zijn op dat feestje, dus wilden we wel een beetje een voorsprong hebben… 

Le Memphis (MW)

‘Als we dan toch in Parijs zijn, moeten we naar een nachtclub toch?’ Gek werden we ervan, alsof hij zijn beeld van Parijs nog steeds baseerde op de stripboekjes die bij zijn opa op zolder lagen. Een nachtclub. Wat verwachtte hij dan? Een rokerige gelegenheid op de hoek van een rustiek straatje? Waar mannen met alpinopetten hun Gauloises rookten en je glijerig naar binnen lokten? Waar je achter een bruin tafeltje met een karaf wijn voor je snufferd naar mollige vrouwen zat te kijken die in een konijnenpakje de cancan dansten? Dat verwachtte Ivo er inderdaad van.

Er is die tunnel (PD)

Op 12 oktober bracht een kogel uit het wapen van een regeringssoldaat of misschien meerdere kogels van meerdere regeringssoldaten een Soedanese rebellenleider om het leven. Jarenlang koos hij elke zaterdag lukraak een inwoner uit een van ‘zijn’ dorpen uit om deze te laten vierendelen door jeeps van zijn rebellenleger. Welke ledemaat er statistisch gezien het eerste opgaf en loskwam was onbekend. Ik kon het ook niet tussen de regels door lezen. Een arm hoogstwaarschijnlijk, die lijken zo losjes vast te zitten aan de romp.