De kersenbloesem (MW)

Van de weinige zekerheden in zijn leven, had Shunji Watanabe ten minste een zekerheid waar hij rotsvast van op aan kon. Al sinds de ongemakkelijke trouwdag op die regenachtige dinsdag in maart hield hij rekening met het feit dat Nozomi Sayaka op een kwade dag opgenomen zou moeten worden.

Bleibtrau (PD)

Daar stond korporaal Bleibtrau dan. Als een sommelier die net met vals enthousiasme een overjarige wijn bij een exquise gerecht had aangeprezen aan een gast in een te sjiek restaurant. Zijn handen hingen slaafs naast zijn lichaam en met geveinsde eerbied staarde hij voor zich uit. Wachtend op het oordeel van de wijn slurpende en gorgelende gast die het goedje in zijn mond rondtolde en op zijn finesse beoordeelde, voordat hij de hele fles zou bestellen. Of niet.

Jedwabne (PD)

‘Edelachtbare, ik zweer het u nogmaals. Ik heb de trekker nooit overgehaald. Nóóit, begrijpt u? En trouwens dat geweer waar u het steeds over heeft, is een erfstuk van mijn overgrootvader. Het verroeste ding doet het al jaren niet meer.’ Ivan Vlirimov keek omhoog en sprak behoedzaam richting de rechter, die vanaf een verhoging neerkeek op het beklaagdenbankje.