Ruil (PD)

‘Het is een industrie, snap je?’ zei Vasile op droge toon. ‘Een ruil. Jij hebt iets wat mannen bevalt en daarvoor betalen ze je. Simpeler kan het niet.’ Hij opende de deur voor Mirela en liet haar met een handgebaar voorgaan. Ze kon zijn zware lijf maar net passeren. Hij rook naar zweet.
De kamer waar ze binnenstapte was klein, zonder ramen. De ruimte werd voor een groot deel in beslag genomen door een bed met een mintgroen laken over het matras, er lagen wat rode kussentjes in hartjesvorm op.

Jedwabne (PD)

‘Edelachtbare, ik zweer het u nogmaals. Ik heb de trekker nooit overgehaald. Nóóit, begrijpt u? En trouwens dat geweer waar u het steeds over heeft, is een erfstuk van mijn overgrootvader. Het verroeste ding doet het al jaren niet meer.’ Ivan Vlirimov keek omhoog en sprak behoedzaam richting de rechter, die vanaf een verhoging neerkeek op het beklaagdenbankje.