Salim (MW)

Het meest vreemde zijn de dingen die je blijft onthouden. Dat je het liefst zijn gezicht voor je zou zien en de geur van zijn handen zou ruiken? Maar dat je het sterkst de theepot voor je ziet, de gebakken kastanjes, de blikjes met de stuivers? Ik probeer me voor te stellen hoe hij eruit zag, maar ik zie elke dag wat anders. Alleen de oranje regenboog is steeds hetzelfde. Die is er altijd.

Commode (PD)

Het was een rumoerig stel. Altijd al geweest, sinds ze een paar jaar geleden naast Pieternel waren ingetrokken. En nu was er dat pasgeboren kind van die twee. Het aanhoudende gehuil ’s nachts, deed alle voorgaande geluidsoverlast verbleken. Ze hadden de kinderkamer precies aan de andere kant van Pieternels slaapkamer ingericht. Alleen de muur tussen hun woningen scheidde haar van het helse creatuur.

Vlirimov (PD)

Toen Vlirimov zijn motelkamer binnenging, liep hij tegen een muur van muffigheid op, vermengd met een verstikkende tabakslucht. De overmatig zwetende receptionist had hem achterdochtig aangekeken toen hij net bij het inchecken vroeg om een niet-rokers kamer. Die zijn er niet, had de man hem kortaf meegedeeld waarbij een misselijkmakende stank van oude koffie en knoflook uit zijn mond was meegekomen.