Wrong turn (MW)
30 januari 2012 Plaats een reactie
Achteraf gezien was het allemaal niet zo verstandig. Maar op het moment zelf denk je daar niet aan. Dan zijn je gedachten ver weg. Ze was zo zacht. Zo perfect vanzelfsprekend. Langzaam gleed ze omlaag. Een krioelen van haren. Vingers. Lippen. Het laatste wat ik bij vol verstand kon denken, was mijn verbijstering over haar ervaring en souplesse. En toen werd de wereld bedekt met parelmoer. Ik voelde dingen die ik nog nooit eerder had gevoeld. Spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had spanden zich. Een stuwing van bloed en extase. En toen die enorme knal. Ze hebben me verteld dat ze waarschijnlijk nooit meer wakker zal worden. En dat ik mijn rijbewijs nooit meer terug zal krijgen.